Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ — ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ

Για τον Κίρκεγκωρ *, η εμπειρία του αιώνιου μας μεταφέρει πέρα ​​από την αισθητική στη θρησκευτική σφαίρα της ύπαρξης. Δεν αποσκοπεί όμως στην αθανασία * της ψυχής, ούτε είναι η αναζήτηση της ζωής μετά από αυτή τη ζωή, αλλά η έλευση της αιωνιότητας στην παρούσα στιγμή. Η αιωνιότητα επομένως δεν είναι μια πραγματικότητα που θα έρθει, αλλά βιώνεται στην πυκνότητα και την ένταση της παρούσας στιγμής. Πηγάζει από τα βάθη της τραγωδίας του παρόντος και της επισφάλειας της ύπαρξης. Σαν μια μικρή βάρκα σε μια καταιγίδα και μακριά από το λιμάνι, ο άντρας ρισκάρει τη ζωή του σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα. Από τα βάθη των κυμάτων της απόγνωσης μπορεί να βιώσει μια αίσθηση σωτηρίας,

Ο Δανός φιλόσοφος ανακαλύπτει στον Ντον Τζιοβάνι του Μότσαρτ μια εικόνα της «στιγμής» που ορίζεται ως το «άτομο της αιωνιότητας». Η στιγμή είναι «αυτή η αμφιβολία όπου ο χρόνος και η αιωνιότητα αγγίζουν, και είναι αυτή η επαφή που θέτει την έννοια του χρονικού όπου ο χρόνος δεν σταματά να διακόπτει την αιωνιότητα και όπου η αιωνιότητα δεν σταματά να διεισδύει στον καιρό». Η στιγμή είναι «η πληρότητα του χρόνου» που βιώνεται hic et nunc (εδώ και τώρα), in ictu oculi (εν ριπή…